Vandaag hebben we ongewild een extra wandelingetje gemaakt. We wilden starten bij De Zeebries, dus waren we bovenlangs, over het duinpad, die kant op gelopen. Ze waren echter bezig met het herstellen van de trap, dus we konden daar niet naar beneden. Toen zijn we terug gelopen en al juttend over het strand richting De Zeebries gegaan. En er stond inderdaad een stevige bries, het zand knarste af en toe tussen mijn tanden.
Daar aangekomen lag er echt heel veel troep richting De Boomerang (voorheen De Zeester).Tot aan de eerste palen hebben we het met zijn 4en heel mooi opgeschoond – het is wel dankbaar werk op deze manier, je ziet heel goed wat je gedaan hebt.Corrie had deze keer voor de koffie gezorgd. Vanwege de wind dronken we die aan de picknicktafel onder aan De Zeebries. Helaas hadden die mannen daar geen pauze, dus het was een behoorlijk gedreun van het heien. Voordeel was dan weer dat we elkaar geen flauwekul konden vertellen.
Eenmaal weer op de fiets begon het te sneeuwregenen. Gelukkig maar even, bij Koudekerke ging het al over in hier en daar een spatje. Toen het besloot echt te gaan regenen was ik gelukkig al thuis. Tot volgende week!
Lia